LC Queisser is pleased to present Polyphonic Shadow Cloth, a new series of works by Chicago based artist and musician Lisa Alvarado.

Objects cannot be separated from their histories. Embedding the energetic remnants of the happenings around them, objects have the potential to become vessels for memory and tradition as well as future potentialities.
They are able to simultaneously carry where we’ve been, and where we might want to go. Using this potential, Alvarado creates paintings on cloth which function in tandem with music, either live with the band Natural Information Society, or recorded in installations, to embed the somatic experience of listening into the rhythmic and tactile surfaces of the cloths themselves and yet again into the bodies of the viewer. Through the auditory and visual simultaneity we are pulled into a starkly present physical and synesthetic experience in which we are invited into a space at once personal and collective, a space of sensing the impact that people and objects have on one another.

For this exhibition, Alvarado displays four paintings, or cloths, feather floor works and an ambient sound piece. Moved by the Georgian polyphonic tradition, as well as the dense histories embedded in the Georgian landscape, Alvarado’s visuals, music, and installation together form a polyphonic assemblage. This layering and harmonizing of distinct elements becomes a pattern capable of holding collective memory within a discrete event. The simultaneity of different tones, balanced and harmonized together, creates a heightened sense of the present moment, inviting the viewer into a timeless communion with the artworks and people around them through sensory resonance.

Alvarado embeds her paintings with specific histories, inspired by traditional Mexican textile patterning. She identifies these textile traditions as shadows, part of a lesser seen history that is nonetheless inextricably linked to the possibilities and manifestations of the present. In witnessing a stereotyped and limited cultural imagination around what these textiles can become and how they are relevant to contemporary life, Alvarado integrates this tradition into her own expanded art practice as a way of activating buried potentials. This attention and care towards history becomes another essential layer within the installation, locating this dense sensory experience of the present in a lineage of similar events.

Alvarado’s installation is a careful orchestration, a balancing act of opposites. It is in this deliberate harmonizing that her installations create an environment that elicits a heightened awareness of our present moment and the histories, often obscured or invisible, which shape the conditions of experience today. Objects cannot be separated from their histories. In Alvarado’s work, the objects are not only the paintings, but also the sound, the visitors, and the shared experience in the space, a community of disparate histories, coming together to affect one another and create something new.

- Marina Caron

LC Queisser მოხარულია წარმოგიდგინოთ ჩიკაგოში მცხოვრები მხატვრისა და მუსიკოსის ლისა ალვარადოს ნამუშევრების ახალი სერიის ‘Polyphonic Shadow Cloth’ გამოფენა.

შეუძლებელია საგნების და მათი ისტორიების განცალკევება. მათ გარშემო მომხდარი ფაქტების ენერგეტიკული კვალის წყალობით, საგნებს შეუძლიათ გახდნენ მეხსიერებისა და ტრადიციის, ისევე როგორც პოტენციური შესაძლებლობების  შემნახველი ჭურჭლები. მათ ამავე დროს შეუძლიათ მოგვიყვნენ იმის შესახებ, თუ სად ვიმყოფებით და საით შეიძლება გვინდოდეს წასვლა. 

ამ პოტენციალის გამოყენებით ალვარადო ქმნის მხატვრულ სურათებს, რომლებიც მუსიკასთან თანაარსებობენ, ზოგჯერ ეს არის ცოცხალი შესრულება ჯგუფ Natural Information Society-თან ერთად, ძირითადად კი ხმოვანი ინსტალაციები, რომლებსაც ის სასცენო დეკორაციებში იყენებს, დამთვალიერებელზე სმენის სომატური გამოცდილების ასახვის მიზნით, ტილოების რიტმული და შემხამებლობითი ზედაპირების გათვალისწინებით. სმენითი და მხედველობითი სინქრონიზაციის საშუალებით, მტკიცედ ჩამოყალიბებულ ფიზიკურ და სინესთეზურ სამყაროში ვეფლობით. ჩვენ ერთდროულად ინდივიდუალურ და კოლექტიურ სივრცეში აღმოვჩნდებით, რომელშიც კარგად შევიგრძნობთ ადამიანებისა და საგნების ურთიერთქმედებას.

ამ გამოფენის ფარგლებში ალვარადო წარმოგვიდგენს ოთხ პანოს, თუ “ტილოს,” ბუმბულის ფარდაგებს და მუსიკალურ გარესამყაროს. ქართული პოლიფონიური ტრადაციითა და ქართულ ლანდშაფტში ჩაფლული მდიდარი ისტორიით აღფრთოვანებულმა, შექმნა ვიზუალური ხელოვნების, მუსიკისა და დეკორაციების პოლიფონიური ნაკრები. შრეებად განლაგებული განსხვავებული ელემენტები ისეთ ჰარმონიულ მოდელებს ქმნიან, რომლებსაც კოლექტიური მეხსიერების თავმოყრა ერთ ცალკეულ ამბავში შეუძლიათ.
დაბალანსებული და ერთმანეთთან შეწყობილი განსხვავებული ტონების თანხვედრა აწმყოს აღქმის ამაღლებულ შეგრძნებას ქმნის, სენსორული რეზონანსის საშუალებით დამთვალიერებელს ხელოვნების ნიმუშებთან და მათ გარშემო მყოფ ადამიანებთან საურთიერთოდ იწვევს. 

ალვარადოს ნამუშევრები ისტორიებითაა შთაგონებული, რომლებიც ტრადიციული მექსიკური ქსოვილების ორნამენტებშია აღბეჭდილი. ეს ორნამეტები აჩრდილებივით გასდევენ პანოებს - როგორც უცნობი ისტორიის ნაწილები, რომლებიც ორგანულად ერწყმიან აწმყოს გამომსახველობასა და მხატვრულ პოტენციალს. მხატვარი, ერთი მხრივ, ითვალსიწინებს სტერეოტიპულ, შეზღუდულ წარმოდგენებს ტრადიციის თანამედროვეობაში გამოყენების შესახებ, მეორე მხრივ კი ამ ტრადიციას საკუთარ მრავალფეროვან შემოქმედებაში რთავს, რათა მასში ღრმად ჩადებული ფარული მხატვრული შესაძლებლობები ზედაპირზე ამოიტანოს და გააცოცხლოს. ამგვარი ფაქიზი დამოკიდებულება ისტორიისადმი ინსტალციებს დამატებით სემანტიკურ შრეს ანიჭებს და აწმყოს ინტენსიურ გრძნობისმიერ აღქმას ერთგვაროვანი ელემენტების რიგში ათავსებს.

ალვარადოს ინსტალაციები საპირისპირო საწყისების ჰარმონიული შეხამებაა. სწორედ ეს წინასწარ გააზრებული ჰარმონია აღძრავს აწმყოსა და ხშირად ბუნდოვანი, უჩინარი წარსულის  გამძაფრებულ აღქმას, რაც ახალი გამოცდილების ფორმირებისთვის საჭირო პირობებს ქმნის. ყოველი საგანი განუყოფელია მისი ისტორიისგან. ალვარადოს მხატვრულ სამყაროში ხელოვნების ნიმუში არა მხოლოდ ნახატს, არამედ მუსიკას და გამოფენის სტუმრებსაც მოიცავს - გამოფენის ერთიან სივრცეში განსხვავებული ისტორიებით დატვირთული ადამიანების საზიარო განცდებს, ადამიანებისა, რომლებიც ერთმანეთზე გავლენის მოსახდენად და რაღაც ახლის შესაქმნელად იკრიბებიან. 

მარინა კარონი